۱۳۹۶ اسفند ۳, پنجشنبه

#کتاب_نوشته: آدمک حصیری، #آناتول_فرانس

* آری غذای زندگی مرگ است.

* مردمی شده‌ایم که دیگر هیچ هوسی نداریم و بی‌آنکه به‌حق و ناحق توجهی داشته باشیم زندگانی بی‌رنگ و بویی را به سر می‌بریم. آری ما دیگر حتی به خودمان هم شبیه نیستیم.

* برای ورود به احزاب شخص باید افکار و عقاید خود را بتراشد و شکل معینی به آن بدهد تا با افکار محدود و نارسای احزاب سازگار باشد.

آدمک حصیری، آناتول فرانس
Le Mannequin d'osier, Anatole France

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

کتاب نوشته: انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده، یووال هراری

 مردم همواره در یک دور بی‌انتها، عقاید یکدیگر را تقویت می‌کنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافته‌های معنا را بیش از گذشته در هم می‌تند،...