* چه لزومی داد برای اجزای زندگی گریه کنیم؟
کل زندگی گریه دارد.
* آیا شجاعت آن را داریم تا نتیجه بگیریم که موهبت عقل که این‌همه آن را می‌ستاییم و بر اساس آن خود را ارباب آفرینش می‌دانیم، برای عذاب ما در ما به ودیعه نهاده شده است؟ دانش به چه دردی می‌خورد اگر به خاطر آن آرامش و متانتی را از دست دهیم که در فقدان دانش از آن بهره‌مند می‌بودیم؟
تسلی بخشی‌های فلسفه، آلن دوباتن
The Consolations of Philosophy, Alain de Botton
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر