تو ای ملت ایران که همه امید و آرزویم در تو خلاصه‌شده است، تصور نکن که با از میان برداشتن یک نفر می‌توانی به آزادی دست‌یابی. بلکه مانع تو بار سنگین سنت‌های قرون است که باید با جرأت و جسارت آن را از پیش پا برداری.
اگر می‌بینم که ایرانیان در دنیای گذشته زندگی می‌کنند، بدین خاطر است که آن گذشته متعلق به آن‌هاست. اما حال برایشان غریب است و در حال هیچ‌چیز به آنان تعلق ندارد.
به نظر من ایران یک کشتی بادبانی بدفرجام است که ناخدایش دائم از فقدان باد شکوه سر می‌دهند اما ناگهان آسمان گویی برای تنبیهشان طوفانی بنیان‌کن می‌فرستد.
سمرقند، امین معلوف
Samarkand, Amin Maalouf
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر