هر آنچه در این دنیا می‌بینیم حرکتی توأمان به‌پیش و به پس دارد، مثل دم آهنگری، مثل دیوارهای دستگاه پرس من. همه‌چیز با فشار یک دکمه سبز یا سرخ در جهت مخالف مسیر قبلی خود به حرکت درمی‌آید، و این است آنچه چرخ این جهان را به حرکت وامی‌دارد.
تنهایی پرهیاهو، بهومیل هرابال
Too Loud a Solitude, Bohumil Hrabal
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر