۱۳۹۴ مهر ۱۸, شنبه

کتاب نوشته (خداحافظ گاری کوپر، رومن گاری)

من یک انسان آزادم، من نمی‌خواهم بنده خوشبختی باشم، خوشبختی‌ها همه از یک قماش‌اند، به‌محض اینکه خوشبخت شدی، از زندگی لذت بردی، دیگر فاتحه عصیان و یاغیگری خوانده می‌شود. هر جا که خوشبختی باشد شورش نیست. خوشبختی افیون جامعه است، رکود است. فقط بدبختی باعث ترقی است. مهمیزی است که آدم را جلو می‌برد. اگر می‌توانید ثابت کنید که دروغ است.

خداحافظ گاری کوپر، رومن گاری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

کتاب نوشته: انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده، یووال هراری

 مردم همواره در یک دور بی‌انتها، عقاید یکدیگر را تقویت می‌کنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافته‌های معنا را بیش از گذشته در هم می‌تند،...