ما بهطور ناخودآگاه نمیدانیم چرا از چیزها خوشمان یا بدمان میآید و نمیتوانیم بهدرستی و دقت به خودمان یا دیگران توضیح دهیم که دقیقاً چه چیزی در معرض خطر است.
هنر همچون درمان، آلن دو باتن
Art as Therapy, Alain de Botton and John Armstrong
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
کتاب نوشته: انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده، یووال هراری
مردم همواره در یک دور بیانتها، عقاید یکدیگر را تقویت میکنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافتههای معنا را بیش از گذشته در هم میتند،...
-
عمری دگر بباید بعد از وفات ما را کاین عمر طی نمودیم اندر امیدواری دیوان اشعار (غزلیات)، سعدی -
مائیم که اصل شادی و کان غمیم سرمایهٔ دادیم و نهاد ستمیم پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم آئینهٔ زنگ خورده و جام جمیم رباعیات خیام،... -
بدون شک داستان شنگول و منگول توطئه کثیف غرب برای گمراه کردن فرزندان میهن در عنفوان کودکی و تشویق آنها به می گذاری است.. در غیر این ص...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر