پدر می‌گفت هر
جنگی به خاطر صلح درمی‌گیرد، و هر صلحی مقدمه‌ای است برای جنگ.
هیچ ساعتی دقیق نیست و هیچ‌چیز مال خود آدم نیست مگر همان چیزهایی که خیال می‌کند دل‌بستگی‌هایی به آن دارد. بعد یکی‌یکی آنها را از آدم می‌گیرند و تنها یک سر می‌ماند، آن‌هم بر نیزه.
سال بلوا، عباس معروفی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر