* سخت کیشی دین بنیادگرا، جوانان بی‌شماری را از آموختن علم بازداشته است. دین غیر بنیادگرا چنین کاری نمی‌کند. اما این نوع دین هم به کودکان خردسال می‌آموزد که ایمان بی‌چون‌وچرا یک فضیلت است، و به‌این‌ترتیب دنیا را مهیای رشد بنیادگرایی می‌سازد.
* شاید بگویند که این وضع مختص ایمان دینی نیست. عشق میهن‌پرستانه یا قوم‌پرستانه نیز می‌تواند به روایت‌های دیگری از افراط‌گرایی بینجامد. مگر نه؟ بله می‌تواند، مانند کامیکازه‌های ژاپنی و ببرهای تامیل سریلانکایی. اما توان بالقوه‌ی ایمان دینی در خفه کردن صدای محاسبه‌ی عقلانی چنان است که گوی سبقت را همه‌ی اسباب دیگر افراط‌گرایی ربوده است. به گمانم، بخشی از این قدرت مهیب دین ناشی از این وعده‌ی فریبنده است که مرگ پایان کار نیست، و به بهشتی که برای شهدا مهیا شده تلألؤ خیره‌کننده‌ای دارد. بخش دیگر هم ناشی از آن است که ایمان دین بنا به سرشت خود پرسشگری را منکوب می‌کند.
پندار خدا، ریچارد داوکینز
The God Delusion, Richard Dawkins
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر