* آیا نبوغ چیزی بود که رابطهای با
خواستن و توانستن و دانستن و فهمیدن نداشت؟ آیا چیزی بود که در وقتی معین،
خودبهخود مثل شال پشمی پاک و خوشنقشونگاری روی دوش آدم میافتد و هرگز نیازی به
شستن آن نیست؟
* آه، تضاد
ابدی درون و بیرون! چون هیچ انسانی، در درون خودش، کامل و همگون نیست، همه نوع
چونوچرا و چگونه در اندرونش انباشته است، یکلحظه کسی است و لحظه دیگر، کسی دیگر.
از طرفی، تن آدمی کامل و همگون است. تفکیکناپذیر است چون لباسی سراسر یکتکه یا
چون پرستشگاهی مقدس.
بچههای نیمه شب، سلمان رشدی
Midnight's Children, Salman Rushdie
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر