اگر بدبینی و عشق دو گزینه متقابل باشند، آیا عاشق شدن ما به این دلیل نیست که می‌خواهیم از موضع ضعف بدبینی، نجات یابیم؟
دیدن ورای آدم‌ها آسان است، ولی ما را به‌جایی نمی‌رساند. چه آسان و چه بی‌فایده در افراد عیب می‌یابیم. آیا وقتی عاشق می‌شویم به این دلیل نیست که، حتی به بهای کوری خودمان در این فرایند و آن لحظه خواسته‌ایم، دیدن ورای آدم‌ها را نفی کنیم.
جستارهایی درباب عشق، آلن دو باتن
Essays in Love, Alain de Botton
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر