۱۳۹۶ مرداد ۹, دوشنبه

#کتاب_نوشته: کالیگولا، #آلبر_کامو

* تو نمی‌دانی که آدم تنها هیچ‌وقت تنها نیست، تو نمی‌دانی که همه‌جا بار آینده و گذشته همراه ماست! آدم‌هایی که کشته‌ایم با ما هستند. تازه تا اینجا و با این‌ها کار آسان است. اما آن‌هایی که دوستشان داشته‌ایم، آن‌هایی که دوستشان نداشته‌ایم اما دوستمان داشته‌اند، پشیمانی‌ها، هوس‌ها، تلخی و شیرینی...


* مرگ دروسیلا نیست که چون صاعقه بر سر او فرود آمده است، بلکه آگاهی به مرگ، خود مرگ، هستی مرگ است. قطعیت وحشیانه حقیقتی است بسیار ساده و کاملاً روشن و کمی احمقانه.

کالیگولا، آلبر کامو
Caligula, Albert Camus

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

کتاب نوشته: انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده، یووال هراری

 مردم همواره در یک دور بی‌انتها، عقاید یکدیگر را تقویت می‌کنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافته‌های معنا را بیش از گذشته در هم می‌تند،...