* تو نمی‌دانی که آدم تنها هیچ‌وقت تنها نیست، تو نمی‌دانی که همه‌جا بار آینده و گذشته همراه ماست! آدم‌هایی که کشته‌ایم با ما هستند. تازه تا اینجا و با این‌ها کار آسان است. اما آن‌هایی که دوستشان داشته‌ایم، آن‌هایی که دوستشان نداشته‌ایم اما دوستمان داشته‌اند، پشیمانی‌ها، هوس‌ها، تلخی و شیرینی...
* مرگ دروسیلا نیست که چون صاعقه بر سر او فرود آمده است، بلکه آگاهی به مرگ، خود مرگ، هستی مرگ است. قطعیت وحشیانه حقیقتی است بسیار ساده و کاملاً روشن و کمی احمقانه.
کالیگولا، آلبر کامو
Caligula, Albert Camus
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر