زمانی می‌کوشیم عاقل شویم که درمیابیم، با این دانش متولد نشده‌ایم که بدانیم چگونه زندگی کنیم، بلکه زندگی مهارتی است که باید کسب شود.
ناآگاهی، با خود آینه‌ای حمل می‌کند که عمیق‌ترین و غیرقابل وصف‌ترین آرزوهایمان در آن منعکس است.
آلبر کامو گفته: ما عاشق افراد می‌شویم، زیرابه ظاهر کامل به نظر می‌رسند، جسماً کامل‌اند و ازنظر عاطفی منسجم‌اند، حال‌آنکه خود ما باطناً مغشوش و به‌هم‌ریخته‌ایم. اگر باطناً کمبودی نداشتیم عاشق نمی‌شدیم، اما کشف کمبود مشابهی در دیگری به ما گران می‌آید.
جستارهایی درباب عشق، آلن دو باتن
Essays in Love, Alain de Botton
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر