۱۳۹۳ بهمن ۲۹, چهارشنبه

کتاب نوشته (هوس، امیل زولا)

کارخانه ساعت‌های روز را بدون شتاب می‌بلعید و ماشین‌ها و ابزار مختلف از عضلات کارگران تمام قوایی را که لازم داشتند می‌مکیدند، روزی از عمر آن‌ها گذشته بود بی‌آنکه اثری از خود برجای گذاشته باشد و کارگر بدون اینکه متوجه باشد قدمی بیشتر و شتاب‌زده‌تر به‌سوی فرسودگی و مرگ برداشته بود!

هوس، امیل زولا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

کتاب نوشته: انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده، یووال هراری

 مردم همواره در یک دور بی‌انتها، عقاید یکدیگر را تقویت می‌کنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافته‌های معنا را بیش از گذشته در هم می‌تند،...