۱۳۹۲ بهمن ۲۱, دوشنبه

در خاطر من

بعضی از آهنگ‌ها آن‌چنان با خاطره گره می‌خورند که به محض شنیدن آن‌ها برمی‌گردیم به روزگاری دور...
گاه خاطره‌ای دل‌نشین که لبخند به لب می‌آورد و می‌توانی بارها و بارها آن آهنگ را مرور کنی 
و گاه خاطره‌ای از فردی که دیگر  پیشت نیست و مسیر متفاوت را در گوشه‌ای دیگر می‌پیماید، در این صورت هر مقدار هم که آن آهنگ زیبا و دل‌نشین باشد، گوش دادن به آن مشکل یا غیرممکن می‌شود...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

کتاب نوشته: انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده، یووال هراری

 مردم همواره در یک دور بی‌انتها، عقاید یکدیگر را تقویت می‌کنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافته‌های معنا را بیش از گذشته در هم می‌تند،...