۱۳۹۲ بهمن ۵, شنبه
۱۳۹۲ دی ۲۴, سهشنبه
اندوه روزها
ما اشیاء یا افرادی که ما را شاد میکنند به کنار خود جمع میکنیم، اما بعد از گذشت مدتی، یا آنها عوض میشوند و یا ما عوض میشویم، و کمکم نه تنها شادمان نمیکنند بلکه باعث غم و اندوه میشوند. اما توهمی از امید به آینده و برگشتن اوضاع به قبل باعث میشود که ما آرامآرام این اندوه را تحمل کنیم، و در فضایی بین گذشته و آینده، در اندوه حال غرق شویم، تا زمانی که تبدیل به مردگان زندهای میشویم که تنها کار آنها گذران زمان است...
۱۳۹۲ دی ۲۱, شنبه
۱۳۹۲ دی ۱۹, پنجشنبه
مشکل خوب بودن...
مشکل این نیست که مردم نمیخواهند خوب باشند، مشکل اصلی آن جایی است که در شرایط خاص نمیتوانند خوب بمانند...
۱۳۹۲ دی ۱۵, یکشنبه
اشتراک در:
نظرات (Atom)
کتاب نوشته: انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده، یووال هراری
مردم همواره در یک دور بیانتها، عقاید یکدیگر را تقویت میکنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافتههای معنا را بیش از گذشته در هم میتند،...
-
عمری دگر بباید بعد از وفات ما را کاین عمر طی نمودیم اندر امیدواری دیوان اشعار (غزلیات)، سعدی
-
مائیم که اصل شادی و کان غمیم سرمایهٔ دادیم و نهاد ستمیم پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم آئینهٔ زنگ خورده و جام جمیم رباعیات خیام،...
-
بدون شک داستان شنگول و منگول توطئه کثیف غرب برای گمراه کردن فرزندان میهن در عنفوان کودکی و تشویق آنها به می گذاری است.. در غیر این ص...


