۱۳۹۲ آذر ۹, شنبه

کتاب نوشته (نشان گمشده، دن براون)

زمان چون رود است و کتاب همچون قایق، بسیاری از کتاب‌هایی که در این مسیر روان می‌شوند، در هم می‌شکنند، در شن‌هایش فرو رفته و به دست فراموشی سپرده می‌شوند. تنها تعداد اندکی، تعداد بسیار اندکی، در اثر مرور زمان ارزش خود را ثابت می‌کنند و باقی می مانند تا نسل‌های بعد را از موهبت وجود خود بهره‌مند سازند.
(انجیل فراماسونی)

نشان گمشده، دن براون

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

کتاب نوشته: انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده، یووال هراری

 مردم همواره در یک دور بی‌انتها، عقاید یکدیگر را تقویت می‌کنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافته‌های معنا را بیش از گذشته در هم می‌تند،...