.jpg)
آه ِبرخواسته از جان که به جان می آید
ساز دل خسته ی من هم به فغان می آید
شوکت و نخوت دِیر زیر و زبر خواهد شد
نفس باد صبا مشک فشان می آید ..
نفسی کو که زمین را به هیاهو بکشد
به غزل خوانی باران و پرستو بکشد
تا که در هِیمنه و جذبه ی یک لحظه نگار
کار این قطعه ی شوریده به جادو بکشد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر