۱۳۹۲ اردیبهشت ۸, یکشنبه

بی‌قراری‌ها..

بی‌قرارم؛ مثل طوفانی که شن‌های صحرا را زیر و رو می‌کند، بی‌هدف، بی‌مقصد؛ به هر سو کشیده شود می‌رود و غباری پشت سر در آسمان به جای می‌گذارد، که از دوردست دیده خواهد شد...

۲ نظر:

کتاب نوشته: انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده، یووال هراری

 مردم همواره در یک دور بی‌انتها، عقاید یکدیگر را تقویت می‌کنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافته‌های معنا را بیش از گذشته در هم می‌تند،...