مردم همواره در یک دور بیانتها، عقاید یکدیگر را تقویت میکنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافتههای معنا را بیش از گذشته در هم میتند، تا جایی که برای کسی راه دیگری باقی نمیماند به جز پذیرش باورهای همگانی
انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده، یووال هراری
Homo Deus: A Brief History of Tomorrow, Yuval Noah Harari
دهانِ بازِ گرسنگان، اعتقادی به عدالت جهان ندارد.
نان سالهای جوانی، هاینریش بل
The Bread of Those Early Years, Heinrich Böll
او عقیده داشت کسانی که به حد افراط عاشق حیواناتاند، نسبت به بشر بسیار سنگدل و قادر به هرگونه ظلمی هستند.
عشق در زمان وبا، گابریل گارسیا مارکز، بهمن فرزانه
Love in the Time of Cholera, Gabriel García Márquez
هابیتها برای هر چیزی که استفاده بلافصل نداشت؛ اما هنوز میلی به دورانداختن آن نداشتن واژهای داشتند که ماتوم مینامیدن
ارباب حلقهها، یاران حلقه، جی آر آر تالکین
The Fellowship of the Ring, John Ronald Reuel Tolkien
سرچشمه بزرگ نادانی در این است که شناخت ما قطعاً پایانی دارد و حالآنکه نادانی ما الزاماً بیپایان است.
سرچشمههای دانایی و نادانی، کارل ریموند پوپر
باید گل بگیری کشوری را که تاجرهاش از بیچارگی مردم پولدارتر میشن و سیاستمدارهاش بیعرضگیشونو به بهونههای جورواجور لاپوشونی میکنن.
هنرمندی از جهان شناور، کازوئو ایشی گورو
An artist of the Floating World, Kazuo Ishiguro
شوپنهاور معتقد بود یک انسان هرگز شاد نیست بلکه همه عمرش را به پیکار برای دستیابی به چیزی میگذراند که میاندیشد شادی میآورد، بهندرت به هدفش میرسد و وقتی هم میرسد، نتیجهاش فقط یاس و نومیدی است.
The Schopenhauer Cure, Irvin D. Yalom
درمان شوپنهاور، اروین یالوم
مردم همواره در یک دور بیانتها، عقاید یکدیگر را تقویت میکنند. هر دوری از تأیید متقابل این تار بافتههای معنا را بیش از گذشته در هم میتند،...
